مفهوم‌ «همگرایی» به‌گونه‌ای از تحول صنعتی نیز اطلاق می‌شود که در آن به‌هم‌پیوستگی و ادغام ‌فناوری‌های سابقاً متفاوت، به ایجاد ساختارهای کسب‌و‌کاری جدیدی می‌انجامند که در مرز مشترک دو یا چند بخش سنتی قرار دارند. فضای مجازی اصلی‌ترین عرصه ظهور کسب‌و‌کارهای همگراست. ترکیبات مضافی که غالباً در فارسی با پسوند «آنلاین» همراهند نظیر «تاکسی آنلاین» یا «فروشگاه آنلاین» یا «رسانه آنلاین» معمولاً نمونه‌هایی از کسب‌و‌کارهایی را نمایندگی می‌کنند که از فرآیند دیجیتالیزه شدن بازارهای سنتی سربرآورده‌اند. فناوری همگرا، بازار جدید و بازیگران متفاوتی را به میدان می‌آورد و نظم و ساختارهای سنتی و تعادل قدرت اقتصادی قبلی را متحول می‌کند. کمرنگ شدن مرز بین فناوری‌ها با ظهور انقلاب چهارم صنعتی پررنگ‌تر می‌شود. انقلاب صنعتی چهارم به این معناست که از مرزهای میان حوزه‌های تحقیقاتی دیجیتالی، بیولوژیک، و فیزیکی که بر اساس انقلاب صنعتی سوم گذاشته شده‌اند، کاسته خواهد شد و همگرایی ممکن خواهد شد. این همگرایی در حوزه‌ فناوری، همگرایی در حوزه‌ رگولاتوری را الزام می‌کند به طوریکه طی سال‌های اخیر در کشورهای مختلف دنیا، همگرایی نهادهای «رگولاتور رسانه» و «رگولاتور مخابرات» را شاهد بوده‌ایم. تبعات «همگرایی فناورانه»، تنها به «همگرایی کسب‌و‌کاری» ختم نمی‌شود. ظهور چالش‌های جدید، زمینه‌های تعارض منافع و تداخلات بوروکراتیک، ضرورت سرمایه‌گذاری و توسعه مهارت‌های بخش حاکمیتی و نیاز به مقررات و قواعد جدیدی که سابقاً در حیطه مسئولیتی هیچ‌کدام از نهادهای سنتی نبوده است، الزام نوعی «همگرایی حکمرانی» را گریز‌ناپذیر می‌نماید.