دیپلماسی اقتصادی در اقتصاد سنتی و در مقیاس محدود به معنای مجموعه‌ای از فعالیت‌های دیپلماتیک است که با هدف توسعه صادرات و جذب سرمایه‌گذاری خارجی انجام می‌شود. در سال‌های اخیر موضوع «دیپلماسی اقتصاد دیجیتال» مطرح شده است که علاوه بر جذب سرمایه و توسعه صادرات، رقابت‌پذیری شرکت‌ها در نوآوری و فناوری‌های دیجیتال را در سطح بین‌الملل شامل می‌گردد. در واقع مبنای این دیپلماسی بر این اصل استوار است که قدرت فناورانه یک کشور در حوزه دیجیتال، وابسته به توانمندی شرکت‌های فناور آن در ورود به صحنه رقابت بین‌الملل است. این امر خصوصا در اقتصاد دیجیتال که فناوری و نوآوری یا به بیانی بهتر تحول‌آفرینی دیجیتال منبع جدید ارزش‌آفرینی اقتصادی است، ضرورت می‌یابد. بر این اساس هدف اصلی از تحقیق حاضر ، شناسایی و تدوین دیپلماسی متناسب با توسعه اقتصاد دیجیتال در کشور است که دو محور عمده را در بر می‌گیرد: 

• اولاً تعیین اهداف استراتژیک و اقدامات و برنامه‌های مرابط با این اهداف به تناسب ، تعیین فرصت‌ها و تهدیدهای موجود در کشورهای هدف
• ثانیاً ساختار جدید دیپلماسی اقتصادی متناسب با اقتصاد دیجیتال به نحوی که ساختار جدید اثربخشی دیپلماسی را تامین نماید